h

Integratiedebat 11 november

12 november 2004

Integratiedebat 11 november

Toen duidelijk werd dat bij een aantal fracties de behoefte bleek te bestaan om te komen tot en initiatiefvoorstel ten aanzien van integratie, was voor ons al snel duidelijk dat we hier graag aan mee wilden doen.

De reden was tweeërlei;

* het onderwerp was van het allergrootste belang voor alle inwoners van de stad
* hiermee wilden we laten zien dat er met de SP te praten valt, dat we een serieuze onderhandelingspartij kunnen en willen zijn.

Inmiddels ligt: "Zo wij iets zijn, zijn wij Hagenaars" voor ons. Er is hard aan gewerkt en wij zijn trots op het voorstel: het is niet niks als partijen die soms zo ver van elkaar staan (zoals bijvoorbeeld VVD en SP) er niet alleen samen uitkomen, maar de uitkomst ook graag uitdragen.

De afgelopen jaren heeft Nederland behoorlijk wat voor de kiezen gekregen: de oorlog in Irak, de aanslagen van elf september, de moord op Pim Fortuyn en als laatste dieptepunt de moord op cineast Theo van Gogh. Een ding wordt steeds duidelijk: het is tijd dat we met elkaar iets gaan doen; dat we elkaar vasthouden.

Ons zo tolerante land is een land van onverschilligheid gebleken. De afgelopen tijd wordt steeds duidelijker dat groepen mensen geen aansluiting hebben kunnen vinden binnen onze samenleving. Dit zal moeten veranderen; de essentie van samenleven is immers dat we het samen moeten doen.

Voor u liggen voorstellen van een 6-tal gemeenteraadsfracties. Wat e SP betreft zijn dit de voorstellen waar we het met elkaar over eens konden worden en die eenieder naar zijn of haar achterban zal kunnen verdedigen. Op andere vlakken is het helaas niet gelukt om overeenstemming te bereiken. Terwijl deze volgens mijn fractie van essentieel belang zijn.

Den Haag wordt prettiger om te leven, als wij asociaal gedrag en niet rationeel handelen kunnen terugdringen. En dat lukt niet opgelegd van bovenaf. In het onderwijs zouden we veel goeds kunnen verrichten. Nu gebeurt dat niet. Kinderen worden niet onderwezen in onze geschiedenis, niet in de totstandkoming van onze waarden en de rechten van de mens, de totstandkoming van democratie en de grondwet, niet in levensbeschouwing, niet in wereldbeschouwing

De SP is géén voorstander van bijzonder onderwijs. Samen, ongedeeld naar school wat ons betreft. Dat is de plaats waar kinderen spelenderwijs leren respect voor elkaar te krijgen, leren zij ervaren hoe belangrijk onze open cultuur en onze grondwet zijn.

Hierbij is wat mij betreft participeren en emanciperen belangrijker dan integreren. Het één is immers een logisch gevolg van het andere.

Het belang van onderwijs, wordt wat mij betreft uitstekend duidelijk vanuit een artikel van Micha de Winter, uit het NRC van 9 oktober 2004: democratie moet je leren - wanneer beginnen we?

Hij stelt in zijn artikel: "Vrijheid van meningsuiting betekent niet dat je alles maar kan roepen, of overal op mag kladderen. Maar hoe je je hebt te gedragen in een democratie weet niet iedereen. Kinderen moeten van ouders en school leren wat democratisch gedrag inhoudt. En dat is te belangrijk om over te laten aan de vrijheid van onderwijs"

Ik onderschrijf deze tekst op dusdanige wijze, dat ik het hele artikel integraal voor zou kunnen lezen. Ik doe dat niet. Ik zal het artikel aan u uitreiken.

Lezers die het initiatiefvoorstel grondig zullen hebben doorgenomen, zullen nog een ander onderwerp missen: wonen. Hierop is helaas geen overeenstemming bereikt.

Volgens de SP zouden de fracties moeten pleiten voor een huisvestingsbeleid waarin gemengd wonen wordt bevorderd door verschillende sociale groepen samen in een wijk te laten leven. Daarbij denken wij aan een mix van jong en oud, rijk en arm en autochtoon en allochtoon. Tekorten op de woningmarkt moeten worden opgelost. Hierbij kunnen ook de randgemeenten een rol spelen. Er dient een gemeentelijk volkshuisvestingsbeleid te worden ontwikkeld, met als doel segregatie te bestrijden. Daar waar wijken onleefbaar worden en verloederen, dient een plan van aanpak gemaakt te worden*.

Met alleen duur bouwen in goedkopere wijken komen we er niet. Je krijgt de groepen bewoners binnen een wijk, die elkaar niets te vertellen hebben. Die niets delen.

Vooruitlopend op verder uitgewerkte voorstellen denk ik hierbij aan:

* het meer bouwen van goedkopere huur- en koopwoningen, met name op Vinex locaties(een idee zou kunnen zijn om voor iedere geschrapte dure woning, twee betaalbare woningen te bouwen)
* verruim de mogelijkheden van huursubsidie, zodat met name woningen in witte wijken van slot gaan voor migranten met lagere inkomens ( in de lage inkomenscategorie?n zijn allochtone Nederlanders sterk oververtegenwoordigd)
* om bepaalde wijken bereikbaar te maken voor lagere inkomens, en daarmee de keuze vrijheid te vergroten, kan heel specifiek in een aantal wijken de huren verlaagd worden.
* In de regio's moeten bindende afspraken gemaakt worden over de bijdragen van gemeente en woningcorporaties aan sociale woningbouw
* Er moeten afspraken gemaakt worden met woningcorporaties dat opgebouwde reserves en winsten geïnvesteerd worden in stedelijke vernieuwing, sociale woningbouw en leefbaarheid in wijken.

Ik voel uw opmerkingen aan komen. Er staan een aantal voorstellen bij, die de gemeentelijke overheid overstijgen. Ik ben dat met u eens. Maar sinds de afgelopen week is pijnlijk duidelijk geworden, dat er geen tijd meer is om als overheden op elkaar te gaan zitten wachten. Er is werk aan de winkel. Alle zeilen zullen bijgezet moeten worden, om met elkaar tot een oplossing te komen. Ook het politieke klimaat is na 20 jaar omgeslagen. Ook daar is het besef gekomen, dat de mensen in de wijken met elkaar de afgelopen jaren hun stinkende best hebben gedaan er met elkaar iets van te maken. Deze pogingen mogen wat de SP betreft nu ondersteund worden door een wijze overheid, die verregaande maatregelen durft te ondernemen om de leefbaarheid te vergroten.

Plan van aanpak;

* Drugspanden en illegaal verhuurde panden worden gesloten en onteigend.
* Veel problemen in wijken worden veroorzaakt door bewoners die zichzelf niet kunnen redden. Deze bewoners moeten speciale huisvesting krijgen en niet overgelaten worden aan de reguliere woningmarkt of - erger nog - op straat komen te staan. Er moet voldoende hulp, opvang en resocialisatie zijn voor verslaafden en daklozen.
* Particuliere huisbazen die onvoldoende onderhoud plegen worden daartoe verplicht
* De gemeente houdt de wijk schoon van zwerfvuil, zorg voor aantrekkelijk groenonderhoud en voldoende speelgelegenheid
* De gemeente evalueert periodiek wijkonderhoud met de bewoners
* Bewonersinitiatieven die de kontakten tussen autochtoon en allochtoon bevorderen worden gesubsidieerd.

Ingrid Gyömörei
SP fractie

U bent hier