Den Haag

Het hardvochtige beleid ten aanzien van woonwagenbewoners zet zich voort.
Nadat de gemeente een woonwagen van 34.000 euro, in bezit van de gemeente dus van de Haagsche burgers, willens en wetens gesloopt heeft, vraagt zij nu voor 13 andere wagens een sloopvergunning aan. Hieronder bevindt zich een licht gehandicapte vrouw met een zwaar gehandicapte zoon. Deze vrouw heeft twee dagen “te laat”haar huur betaald. Zij had vergeten haar identiteitskaart op tijd te verlengen, vandaar het oponthoud. De SP fractie vindt de handelswijze van de gemeente onverantwoordelijk. Zij heeft daarom vragen gesteld.

Maar ook op de andere woonwagencentra worden sociale structuren uit elkaar gehaald. Een alleenstaande vrouw, die voor haar zwaar demente moeder zorgt, moet weg. De huisarts van de moeder verwacht nu dat zij naar een verzorgingstehuis moet. Nog een alleenstaande moeder met een gehandicapte zoon moet de straat op. Hoe zij opgevangen gaan worden is ons een raadsel. Een 84 jarige vrouw met kanker moet de straat op. Waarom? Om op straat dood te gaan? Opvallend is dat de meeste woonwagenbewoners, die nu van de centra af moeten door het te laat betalen van de huur, tot de minima behoren. Vele hebben een uitkering van de sociale dienst, weinig schoolopleiding, sommigen kunnen slecht lezen en schrijven.

Wel duidelijk is geworden dat de gemeente op deze manier de verkleining (deconcentratie) van het woonwagencentrum Escamplaan oplost. Bewoners van deze centra wonen onder brandgevaarlijke omstandigheden op een kluitje langs de Escamplaan. Daarbij staan zij op verontreinigde stenen, die veel lichamelijke klachten opleveren. Het beloofde nieuwe centrum op de Bras is nog niet in ontwikkeling. Oorzaken hiervoor zijn de mogelijke grondverzakkingen en de overdracht van de woonwagen centra aan woningbouw verenigingen. Deze willen de centra onder huidige omstandigheden niet overnemen van de gemeente. Reden is de slechte staat van de nieuwe centra. De zakkende grond en de schimmel in de schuurtjes, waar de douche en toilet zich bevinden. De woonwagenbewoners zelf willen liever nog gisteren dan vandaag woningbouwverenigingen als verhuurder.

Natuurlijk vindt de SP fractie dat er geen verschil in rechten en plichten mag zijn tussen woonwagenbewoners en andere Hagenaars. Achter normalisatie beleid staan wij wel zeker. Alleen het gemeentebestuur is nu niet bezig met een normalisatie beleid, maar met een hardvochtig, eigenlijk onmenselijk beleid tegen een groep Hagenaars, die in woonwagens wonen.

Hiek van Driel

De gestelde vragen:

Op 5 juli 2005 heeft mevrouw X van woonwagencentrum Jan Hanlostraat een betekend vonnis ontvangen van een gerechtsdeurwaarders namens de publiekrechtelijke rechtspersoon Gemeente Den Haag. Mevrouw moet binnen 1 maand na 5 juni 2005 de standplaats leeg opleveren. Zo niet dan zal er ontruimt worden op donderdag 8 september 2005. Tevens moet mevrouw binnen 2 dagen de proceskosten (577,78 euro), de toegewezen incassokosten (648,55 euro) en nog enkele andere kleinere bedragen (totaal 315,45 euro) betalen. Totaal moet mevrouw binnen twee dagen 1541,78 euro overmaken. Mevrouw heeft een uitkering als alleestaande van de sociale dienst.

1. Is het college bekend met bovenstaande feiten?

Zowel mevrouw als haar nu 18 jarige thuiswonende zoon hebben het fragiele X-syndroom, een erfelijke ziektebeeld met verschillende/meerdere kenmerken. Mevrouw heeft hierdoor o.a. een verstandelijke beperking. Haar zoon heeft helaas veel meer kenmerken van eerder genoemd ziektebeeld. Hij is verstandelijk gehandicapt waardoor hij als het ware functioneert op een leeftijd van 3 jaar, daarnaast heeft hij last van ernstige autistische kenmerken. Doordat het een erfelijkheidziekte is op het X-chromosoom, zijn de ziekte kenmerken bij vrouwen minder ernstig dan bij mannen. De zoon ontvangt een Wajong uitkering, wat betekent dat hij volledig gehandicapt is vanaf zijn geboorte, en is 100% afgekeurd.

2. Beiden worden door de gemeente, als verhuurder van de standplaats, hun huis uitgezet, is er opvang geregeld voor deze gehandicapte moeder en zoon? Zo ja, waar bestaat de begeleiding uit?
Zo nee, waarom niet?
3. Bent U niet met de SP van mening dat het in dit geval noodzakelijk is?

Mevrouw heeft enige maanden haar huur niet betaald i.v.m. klachten over de standplaatsen. Toen mevrouw duidelijk werd dat de verhuurder/gemeente een juridische incasso zaak zouden beginnen, wilde zij haar achterstallige huur alsnog betalen. Doordat haar paspoort was verlopen, er dus een nieuw identiteitsbewijs aangevraagd moest worden, betaalde zij haar achterstallige huur enkele dagen na de door de gemeente gestelde datum van 1 september 2004. Mevrouw kon zonder geldig identiteitsbewijs haar geld niet overmaken van de ene naar de andere rekening. De nu nog te betalen kosten van ruim 1500 euro zijn met name kosten die tijdens en na de rechtszaak tot huurontbinding gemaakt zijn. Mevrouw heeft dit geld niet.

4. Kan mevrouw een spoedlening ontvangen om bovenstaande te betalen via de bijzondere bijstand?

De zoon gaat 5 dagen per week op medische indicatie naar een dagopvang. Hij wordt van huis uit opgehaald en thuisgebracht.

5. Waar kan de gehandicapten vervoer na huisuitzetting de zoon ophalen voor de dagopvang?

De zoon raakt ernstig in de war wanneer hij zijn regelmaat kwijt raakt, wanneer hij uit zijn vertrouwde omgeving is. Na huisuitzetting zijn zij genmoodzaakt te gaan zwerven.

6. Hoe denkt U dit gezin regelmaat aan te kunnen bieden na huisuitzetting?

Woningbouw corporaties hebben woonconsulenten in dienst.

7. Heeft de gemeente als verhuurder woonconsulenten in dienst? Zo ja, heeft deze contact opgenomen met dit gezin? Zo nee, waarom niet?

Het gezin moet voor 5 augustus de standplaats leeg opgeleverd hebben, daarna ligt er een dwangsom van 5000 euro per dag. Gezien bovenstaande tijsdruk verzoeken wij U de gestelde vragen beantwoord te hebben voor 29 juli 2005.

Ingrid Gyömörei
SP