Woonwagens, wethouden en vooral volhouden
Woonwagens, wethouden en vooral volhouden
Tijdens de vakantie lees je gelukkig niet alleen ‘komkommernieuws’.
Naar aanleiding van de commissievergadering van 9 juli jl. viel precies 14 dagen later een verheugende brief op de mat: de vooraankondiging verzoek verlenging actiegebiedaanwijgingsperiode Escamplaan (pdf)
Kort en goed: een concept raadsvoorstel om de actiegebiedaanwijzing met een half jaar te verlengen tot 1 februari 2009. Iets waar onder meer mijn fractie met klem om verzocht heeft tijdens eerder genoemde commissievergadering. Maar al te vaak lukt het niet, om mensen op tijd te (laten) verhuizen. Langlopende voorbeelden van verlenging zijn ondermeer de Zwarte Madonna, de Dibbetstraat en veel herstructureringsprojecten in Den Haag Zuidwest en Scheveningen. Dat diezelfde uitzondering nu ook geldt voor de groep bewoners aan de Escamplaan is dan ook niet meer dan normaal.
Meer goed nieuws is te lezen in de AD/Haagsche Courant van 21 augustus 2008 met als intrigerende kop; Bom onder sloop kamp. Raad van State: bewoners hebben recht op andere standplaats.
Kort en goed lijkt deze uitspraak van de Raad van State de bodem onder de plannen van de wethouder uit te slaan om het woonwagencentrum te mogen slopen. Zoals eerder door de SP-fractie naar voren gebracht, in de vele debatten die hierover in de commissie gevoerd zijn, blijkt uit het vonnis dat woonwagenbewoners wel degelijk meer rechten hebben dan de gemeente hen wil geven. Er staat letterlijk dat de bewoners: “hun standplaatsen op het woonwagencentrum Escamplaan mogen blijven innemen tot het moment dat elders in de regio standplaatsen beschikbaar zijn”.
Bij de opheffing van de woonwagenwet (1999) hebben veel woonwagenbewoners een zogenaamde artikel 10-status gekregen. Omdat niet alle te bouwen standplaatsen in Nederland al gerealiseerd waren, toen de verantwoordelijkheid werd overgeheveld van het Rijk naar de Provincie, kregen bewoners een status welke hen recht gaf op een standplaats totdat alle nieuwe plaatsen daadwerkelijk gerealiseerd waren.
Het heeft SP-raadslid Gyömörei altijd verbaasd dat in het nieuwe gemeentelijke beleid tot het terugdringen van het aantal standplaatsen, voorbij gegaan werd aan het feit dat de regio Haaglanden de langste wachtlijst heeft van heel Nederland.
Deze uitspraak zal ook gevolgen kunnen hebben voor de eerder onder bestuursdwang verhuisde wagens van de Leyweg. Zij zijn immers door de gemeente met diezelfde artikel 10-status, verplicht verhuisd naar de Jan Hanlostraat. De grond aan de Leyweg, die inmiddels al bijna zes jaar braak ligt, werd met de artikel 10 status opgeëist voor dringend gebruik in het kader van het algemeen belang van nieuwbouw.
De uitspraak van de Raad van State lijkt zich met haar uitspraak tegen inkrimping van woonwagenparken uit te spreken. Gyömörei spreekt de hoop uit dat met deze uitspraak, de commissie en de raad de discussie zullen en willen voeren op basis van argumenten en met het toekennen van alle bijbehorende rechten. Al eerder heeft SP Tweede Kamercollega Paulus Jansen (zie weblog) het kernachtig verwoord:”Ik heb er een hekel aan dat mensen op de schopstoel zitten omdat ze als groep toevallig niet zo lekker in de markt liggen. Je moet de goeden niet onder de kwaden laten lijden”.
Uit ervaring weet Gyömörei dat het vooral een kwestie van lange adem is; het woonwagendossier staat sinds 2002 prominent op de Haagse agenda. Sinds 1997 is aan de bewoners van de Escamplaan een renovatie van de locatie beloofd. Hopelijk helpt deze uitspraak de bewoners om de moed er vooral in te houden.
- Zie ook:
- Fractienieuws