Den Haag

In Den Haag zijn de verschillen in gezondheid groot. Vooral bewoners in de armere wijken zijn minder  gezond dan de inwoners van de rest van Den Haag. Daarnaast zijn veel mensen die gebruik maken van de zorg slechts een nummer geworden na jaren van schaalvergroting, vermarkting en bureaucratie. De SP is tegen de marktwerking in de gezondheidszorg. De menselijke maat moet terug en de zorg voor mensen moet worden verbeterd. De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en het snijden in de AWBZ hebben veel negatieve gevolgen voor juist diegenen die hier een beroep op moeten doen.

Gezondheidszorg dicht bij de mensen…

Een menselijke maat bereiken we door de zorg dicht bij de mensen te organiseren. In de buurten komen daarom buurtzorgcentra waarin artsen en andere hulpverleners samenwerken en er komen kleinschalige woonvoorzieningen voor ouderen. Daarnaast wordt de thuiszorg in de stad weer opgebouwd, in plaats van afgebroken. Als de regering niet de verantwoordelijkheid wil nemen voor een fatsoenlijke thuiszorg, dan neemt de gemeente Den Haag die verantwoordelijkheid zelf. Door het instellen van kleinschalige buurtzorgteams gaat de kwaliteit van de thuiszorg omhoog en ontstaat meer financiële ruimte om de landelijke bezuinigingen op te vangen. Bij huishoudelijke verzorging worden opleidingseisen gesteld en wordt niet met schoonmakers gewerkt. Voor het prikken van insuline, helpen bij douchen en het aandoen van steunkousen komt alleen gekwalificeerd personeel. Daarnaast zorgt de gemeente Den Haag voor fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden voor de thuiszorgmedewerkers.

Waarbij het voorkomen van problemen voorop staat…

Voorkomen is beter dan genezen en is bovendien goedkoper! Het is daarom onbegrijpelijk dat welzijns- en gezondheidsproblemen van inwoners van Den Haag regelmatig veel te laat worden ontdekt. Daarom wordt fors geïnvesteerd in het vroeg signaleren van problemen en het helpen bij een oplossing.

Daarom stelt de SP het volgende voor:

• De verantwoordelijkheid voor thuishulp en -zorg voor ouderen, chronisch zieken en gehandicapten wordt in handen gegeven van buurtzorgteams van wijkverpleegkundigen. Hierdoor verdwijnen de dure overhead en dure managers en krijgen thuiszorgmedewerkers meer zeggenschap over hun eigen werk.
• De thuiszorg wordt niet meer aanbesteed. De gemeente stelt goede basistarieven vast en maakt  afspraken op basis van kwaliteit in plaats van prijs.
• De gemeente zorgt dat er in elke wijk een buurtzorgcentrum komt waarin huisartsen, tandartsen,  fysiotherapeuten en verloskundigen intensief samenwerken.
• Er komen meer kleinschalige woonvoorzieningen voor ouderen in de buurt, bijvoorbeeld in de vorm van hofjes, waarbij vanzelfsprekend veel aandacht is voor de veiligheid. Daarnaast worden voldoende betaalbare en aanpasbare woningen voor ouderen gebouwd en wordt het aanvragen van woningaanpassingen door de gemeente intensief begeleid.
• Vrijwilligers en werklozen worden niet ingezet voor professionele zorgtaken om daarmee de bezuinigingen op te vangen. Mensen hebben recht op goede, professionele zorg.
• Het sluiten van verzorgingshuizen wordt voorkomen en daarmee gedwongen verhuizingen en  ontslagen.
• Mensen die familieleden of vrienden verzorgen, kunnen voor advies, steun en respijtzorg terecht bij steunpunten mantelzorg. Overbelaste mantelzorgers krijgen extra ondersteuning vanuit de buurtzorgteams.
• Mantelzorgers die gebruik maken van een auto, krijgen een gratis bezoekersparkeerkaart voor de wijk waarin zij iemand verzorgen, zodat zij geen parkeerkosten hoeven te betalen.
• Er komt snel ondersteunende begeleiding voor mensen en kinderen die door ondersteuning alleen thuis kunnen blijven wonen. Daarnaast komt er genoeg dagbesteding voor mensen met een verstandelijke, psychische of lichamelijke beperking.
• Gedwongen ontslagen en loonsverlaging in de jeugdzorg worden voorkomen.
• Cliëntenorganisaties hebben een belangrijke stem bij plannen van de gemeente op het gebied van gezondheidszorg.
• Het aantal plaatsen in de dag-, nacht- en 24-uurs-opvang voor dak- en thuislozen wordt uitgebreid. Voor zwerfjongeren komen er meer specifieke opvang- en begeleid wonen-plekken.
• Huisuitzettingen worden zoveel mogelijk voorkomen. Eerst vindt er een huisbezoek plaats waarbij een poging wordt gedaan om de (financiële) problemen op te lossen. Voor gezinnen met kinderen moet bij uithuiszetting onmiddellijk een oplossing voorhanden zijn. Zowel de gemeente en woningcorporaties moeten hiervoor noodwoningen beschikbaar hebben.
• Het aanvragen van bijvoorbeeld gehandicaptenvervoer of aanpassingen in huis gaat voortaan zonder bureaucratische rompslomp.
• Het gebruik van de taxibus voor minder validen en ouderen wordt alleen nog vergoed voor mensen met een inkomen tot modaal. Het telefoonnummer voor reserveringen wordt weer gratis.
• De toegankelijkheid van scholen, sportaccommodaties, musea, culturele instellingen en andere openbare gebouwen voor minder validen moet goed zijn. Daarom wordt dit een belangrijke voorwaarde bij het verstrekken van vergunningen en subsidies.
• Ook het openbaar vervoer wordt volledig toegankelijk voor mensen met een handicap. Daarnaast komen er voldoende gehandicaptenparkeerplaatsen in de stad en worden trottoirs, fietspaden, oversteekplaatsen en op- en afritten verbeterd waar dat nodig is. Het nieuwe college legt binnen een jaar een plan aan de raad voor omtrent toegankelijkheid van het openbaar vervoer en van de openbare ruimte voor mensen met beperkingen. In dit plan worden concrete maatregelen voorgesteld voor de korte en de langere termijn.
• In winkelgebieden komen meer openbare toiletten die ook toegankelijk zijn voor gehandicapten.