h
Programma 2018 - 2022

4. Goede zorg in de buurt

Iedere inwoner heeft recht op goede en toegankelijke zorg ongeacht de dikte van de portemonnee. Voor veel mensen wordt de zorg onbetaalbaar. Waar de regering deze mensen niet helpt, is het aan de gemeente om te zorgen dat iedereen de nodige zorg en ondersteuning krijgt. Eigen bijdragen voor zorg worden afgeschaft.
Het kabinet wil dat mensen steeds langer thuis blijven wonen. De zorg om thuis te kunnen blijven wonen moet dan wel op orde zijn. Mensen die thuiszorg nodig hebben, krijgen genoeg thuiszorg. Er wordt niet bezuinigd op uren. Als mensen niet meer verantwoord thuis kunnen wonen, kunnen zij terecht in een verzorgingshuis in de stad.

Daarom stelt de SP het volgende voor:

  • Buurtzorgteams van wijkverpleegkundigen worden verantwoordelijk voor de ondersteuning en thuiszorg voor ouderen, chronisch zieken en mensen met een beperking. Hierdoor verdwijnen dure managers en onnodige overhead en krijgen thuiszorgmedewerkers meer zeggenschap over hun eigen werk.
  • Er wordt onderzocht hoe thuiszorg niet meer hoeft te worden aanbesteed, maar als gemeentelijke dienst wordt georganiseerd. De zorg die nodig is wordt georganiseerd op basis van samenwerking en niet op basis van concurrentie. 
  • Tarieven voor zorg moeten worden vastgesteld op basis van een goede kwaliteit van zorg en niet op basis van de laagste prijs. De zorg is immers geen markt. Met goede basistarieven voorkomen we onnodige faillissementen en gedwongen ontslagen. Gemeenten zijn vanaf 1 juni 2017 verplicht om een fatsoenlijk tarief te betalen voor de huishoudelijke zorg.
  • Vanaf 1 april 2018 krijgen medewerkers salaris volgens een nieuwe loonschaal, waardoor de loondump eindelijk stopt. De gemeente realiseert dit direct zodra het wettelijk is geregeld.
  • Thuiszorgmedewerkers komen allemaal in loondienst, met een fatsoenlijk salaris en goede arbeidsvoorwaarden. Alfahulpconstructies worden verboden.
  • Ervaren beroepskrachten, zoals de wijkverpleegkundige, gaan voortaan indicaties stellen voor zorg en voorzieningen uit de Wmo. Zij hebben alle kennis en kunde in huis om te beoordelen welke zorg en/of voorzieningen nodig zijn. We moeten voorkomen dat gemeenteambtenaren of dure externe bureaus die niet medisch opgeleid zijn, gaan beslissen welke zorg nodig is.
  • Mensen krijgen tijdig duidelijkheid over hun indicatie en/of herindicatie. We voorkomen dat zij eindeloos moeten wachten op zorg. Spoedindicaties worden direct behandeld en leiden tot passende zorg. Het herindicatiesysteem waarbij zorgvragen worden beoordeeld op basis van zorgpakketten wordt afgeschaft. Mensen zijn geen producten. Er wordt geïndiceerd op basis van behoefte. De uren zorg die cliënten bij de herindicatie zijn verloren worden opnieuw toegekend.
  • We moeten voorkomen dat mensen met een zorgvraag zorg mijden omdat eigen bijdragen een hoge financiële drempel vormen. De eigen bijdrage voor huishoudelijke verzorging, dagbesteding en begeleiding wordt afgeschaft.
  • De gemeente zorgt dat er in elke wijk een buurtzorgcentrum komt waarin huisartsen, tandartsen, fysiotherapeuten en verloskundigen intensief samenwerken.
  • Er komen meer kleinschalige woonvoorzieningen voor ouderen in de buurt, bijvoorbeeld in de vorm van hofjes en aanleunwoningen, waarbij vanzelfsprekend veel aandacht is voor de veiligheid. Daarnaast worden er voldoende betaalbare en aanpasbare woningen voor ouderen gebouwd. De gemeente biedt mensen intensieve begeleiding bij het aanvragen van woningaanpassingen.
  • Vrijwilligers, mantelzorgers en werklozen worden niet ingezet voor professionele zorgtaken. Mensen hebben recht op goede, professionele zorg.
  • We voorkomen de sluiting van verzorgingshuizen en de daarmee gepaard gaande gedwongen verhuizingen van bewoners en ontslagen van personeel. Het college zet alles op alles om bij de landelijke politiek sluitingen van verzorgingshuizen in onze stad te voorkomen.
  • De gemeente bekijkt met zorginstellingen hoe meer passende woonomstandigheden en -gemeenschappen gecreëerd kunnen worden voor LHBTI+-senioren.
  • Mensen die familieleden of vrienden verzorgen, kunnen voor advies, steun en respijtzorg terecht bij steunpunten mantelzorg. Overbelaste mantelzorgers krijgen extra ondersteuning vanuit de buurtzorgteams. Bij indicatiestelling van huishoudelijke verzorging mag aanwezigheid van mantelzorg geen rol spelen.
  • Goede ondersteuning, begeleiding en dagbesteding is beschikbaar voor zorgbehoevenden en mensen met een beperking.
  • Cliëntenorganisaties behouden een belangrijke stem bij plannen van de gemeente op het gebied van gezondheidszorg.
  • Bij veel zorgaanbieders wordt er enorm gegraaid in de top. De gemeente koopt geen zorg in bij zorgorganisaties waarvan de bestuurders meer verdienen dan een wethouder. Geld moet worden besteed aan zorg en niet aan riante gouden regelingen zoals topsalarissen en dure auto’s of aan organisaties met een winstoogmerk.
  • Het aantal plaatsen in de dag-, nacht- en 24-uursopvang voor dak- en thuislozen wordt uitgebreid. Voor zwerfjongeren komen er meer specifieke opvang- en begeleid wonen-plekken.
  • Huisuitzettingen worden zoveel mogelijk voorkomen. Eerst vindt er een huisbezoek plaats waarbij een poging wordt gedaan om de (financiële) problemen op te lossen. Voor gezinnen met kinderen moet bij uithuiszetting onmiddellijk een oplossing voorhanden zijn. Zowel de gemeente als woningcorporaties moeten hiervoor noodwoningen beschikbaar hebben. De gemeente moet blijven inzetten op een goede doorstroom van opvangvoorzieningen naar werk, wonen en studie en schuldhulpverlening.
  • Aanvragen van bijvoorbeeld gehandicaptenvervoer of aanpassingen in huis gaan voortaan zonder bureaucratische rompslomp.
  • Het gebruik van de taxibus voor minder valide mensen en ouderen wordt alleen nog vergoed voor mensen met een inkomen tot modaal. Het telefoonnummer voor reserveringen wordt weer gratis.
  • De toegankelijkheid van scholen, sportaccommodaties, musea, culturele instellingen en andere openbare gebouwen voor minder validen moet goed zijn. Daarom wordt dit een belangrijke voorwaarde bij het verstrekken van vergunningen en subsidies.
  • In winkelgebieden komen meer openbare toiletten die ook toegankelijk zijn voor mensen met een beperking.
  • Spoedeisende hulpposten, (acute) verloskunde en intensive care afdelingen behoren tot de standaardvoorzieningen van een ziekenhuis. Het sluiten van deze afdelingen is een ernstige aantasting van het lokale voorzieningenniveau. Het veroorzaakt langere reistijden voor spoedzorg en bevallingen en daarmee grotere risico’s voor patiënten en voor moeder en kind. Indien sluiting dreigt zet de gemeente zich in om deze voorzieningen te behouden.
  • Bij de indicatiestelling voor zorg en ondersteuning vanuit de Wmo wordt gekeken naar de gezinssituatie. We voorkomen dat jonge kinderen als goedkope oplossing worden ingezet, om duurdere professionele zorg te voorkomen. Alleen van volwassen kinderen boven de 18 jaar mag beperkte gebruikelijke zorg worden verwacht.
  • We laten jongeren niet los als ze 18 jaar worden: verlengde jeugdzorg moet ruimhartig worden toegekend. De gemeente zorgt ervoor dat de Jeugdwet, Wmo en Participatiewet op elkaar aansluiten, zodat jongeren die 18 worden daarvan geen hinder ondervinden.
  • Jongeren boven de 18 die uit de jeugdzorg stromen krijgen toegang tot betaalbare huisvesting en goede ondersteuning.
  • Samenwerking tussen jeugdzorginstellingen creëer je niet alleen met convenanten op papier. Het is belangrijk dat jeugdhulpverleners elkaar ook tegenkomen. Belangrijk is dat jeugdzorg zit op plekken waar jongeren zijn. Een vaste jeugdzorgwerker op iedere school is laagdrempelig toegankelijk voor ouders en docenten en kan kleine problemen aanpakken voor ze groot worden.
  • Gedwongen ontslagen en loonsverlaging in de jeugdzorg worden voorkomen. Bij een faillissement of een nieuwe gunning zijn gemeenten verplicht om personeel met behoud van dezelfde arbeidsvoorwaarden over te nemen. Dit zorgt ervoor dat ook de relatie tussen thuiszorgmedewerker en cliënt in stand blijft.
  • Goede geestelijke gezondheidszorg is onmisbaar voor onze stad. Daarom is het belangrijk dat thuiswonende patiënten voldoende begeleiding kunnen krijgen en dat er voldoende opnameplaatsen beschikbaar zijn.
  • Voor de opvang van verwarde personen op straat onderzoeken we of een psycholance, waarin ervaren GGZ professionals verwarde personen begeleiden en naar de juiste plek brengen, in Den Haag nodig is.
  • Mensen die mantelzorger zijn worden ontheven van participatieplicht.
  • We verbeteren de verstrekking van zorgvoorzieningen, zoals woningaanpassingen.

U bent hier